Blogia
dendemurosparaomundo

A NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA.

A NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA. 1-NORMALIZACIÓN. Nunca situación de conflicto lingüístico a lengua dominante, o castelán, provocará a substitución ou desaparición do galego se non se lle enfronta unha actuación social que o impida, isto é, un proceso de normalización lingüística.
Entendemos, pois, por normalización lingüística un proceso polo que unha lingua propia, subordinada a outra allea nun contexto de conflicto lingüístico, se desenvolve ata se converter en lingua de uso normal na comunidade.
O obxectivo é recuperar falantes e gañar novos ámbitos de uso (usar a lingua dominante normalmente en todo e para todo). Para levar isto a termo cómpre unha toma de conciencia da sociedade e a adopción dunha política lingüística decidida e orientada a facer do galego o idioma de uso habitual en todas as situacións. E para isto a lingua ha de gañar prestixio, ha de ter estatus legal e ha de ser adquirida e transmitida de maneira natural.

Outro aspecto necesario deste proxecto é o que atinxe á normativización que consiste na formación da variedade estándar ou culta de lingua a través da fixación da ortografía, da fonoloxía, da morfosintaxe e do léxico. Isto é imprescindibole para termos un modelo codificado, necesario para a comunicación formal, o ensino, a administración e os medios de comunicación. A normativa oficial foi fixada en 1982 coa publicación das Normas ortográficas e morfolóxicas do idioma galego, da Real Academia e do Instituto da lingua, e que recentemente forn levemente modificadas.
A normativización ocúpase polo tanto, das cuestións formais e internas da lingua mentres que a normalización fai referencia ó uso, á extensión social da lingua.

2-ESTADO ACTUAL E PERSPECTIVAS DE FUTURO. Nas dúas últimas décadas, malia estarmos nun momento de forte tensión dialéctica entre un proceso de substitución (sobre todo pola perda de falantes) e outro de normalización, déronse sen dúbida importantes avances no proceso normalizador:

1. Un novo marco legal a través da Constitución, do Estatuto de Autonomía e da Lei de Normalización Lingüísticas. Isto permitiu mudar o estatus, convertendo o galego en lingua cooficial, impulsar unha politica de planificación lingüística e iniciar a recuperación do prestixio provocando a superación de boa parte dos prexuízos negativos cara a lingua.

2.Galeguizacion das institucións autonómica e municipais. As institucións públicas teñen un importante papel como axentes normalizadores, tanto por se gañaren novos ámbitos de uso para o galego, como polo que respecta a gañar prestixio. Neste aspecto cómpre salientar o uso público maioritario do galego por parte da Xunta de Galicia e a galeguización de boa parte da Xunta de Galicia e a galeguización de boa parte dos concellos, amais do labor normalizador que algúns deles fan entre a cidadanía. Os maiores avances rexístranse nas administracións autonómicas e local, aínda que a primeira adopta políticas pouco decididas e nos concellos os comportamentos lingüísticos son bastante desiguais.

3.Desenvolvemento desequilibrado nos diferentes ámbitos da vida social:
-Situacion próxima á plena normalización no mundo da cultura (literatura, teatro, outras artes...) por se tratar dun sector especialmente sensibilizado coa problemátican cultural do país. De todos os xeitos é unha realidade anterior ó actual proceso.
-De enorme importancia foi a creación dos medios de comunicación públicos en galego, Radio e TV de Galicia. Pero a maior parte dos medios de comunicación (prensa, radio e TV) seguen en castelán.
-Avances significativos no ensino, pero sen se acadar os obxectivos marcados pola lei.
-O castelán segue a ser con moito a lingua minoritaria nos ámbitos sanitario e xudicial.
-Resistencia ó uso do galego por parte dos organismos da administración central presentes en Galiza (Administración de Costas, Delegación do Goberno...)
-Presencia minoritaria do galego na empresa privada. As empresas de tamaño mediano ou grande galeguizadas son escasas, a pesar do importante labor da Fundación Galiza-Empresa. O mesmo pasa co comercio e na publicidade.
-Tamén é minoritaria a presencia do galego na Igrexa, que historicamente foi un importantísimo axente castelanizador.

4.Colectivos normalizadores non institucionais: Amais das institucións e das iniciativas promovidas por universidades, algúns partidos, sindicatos, etc., o labor dun bo número de asociacións que interveñen en diferentes ámbitos é bastante máis decidido que o das administracións. Destacan neste sentido a Mesa Pola Normalización Lingüística, a Asociación de Funcionarios pola Normalización Lingüística, a Fundación Galiza-Empresa, Nova Escola Galega, a Plataforma polo Galego na Información... que desenvolven campañas a prol do galego en xeral ou nos seus propios ámbitos, amais de exámbitos, amais de exerceren unha practica galeguizadora permanente.

5.O aumento do prestixio do galego maniféstase, segundo as enquisas, en que a maioría do galegos son partidarios dun incremento do uso da lingua propia ó tempo que agoiran un futuro esperanzador. Isto tamén se concreta nalgúns aspectos importantes como:
-hai menor desgaleguización e maior presencia do galego en sectores sociais urbanos e instruídos, contrariamente ó que sucedía antes;
-abunda a regaleguizacion de persoas que eran castelán-falantes en orixe;
amplas capas da sociedade practican un monolingüísmo en galego consciente.

E como aspectos negativos máis importantes salientariamos:
-a perda continuada de falantes;
-a ruptura da transmisión xeracional (de pais a fillos) do galego, que leva a un descenso do uso do galego como lingua habitual na xente nova;
-a febleza da politica normalizadora da administración autonómica, que non acomete as actuacións precisas para acadar os obxectivos da lexislación vixente;
-as conductas lingüísticas hostís ou pouco comprometidas co galego en numerosos ámbitos, conforme vimos máis arriba, nos que seguen presentes rutinas e prexuízos de vello.

En definitiva, o éxito do proceso normalizador dependerá do grao de conciencia da cidadanía e do compromiso e eficacia da políticca de normalización lingüística.

0 comentarios